Dat stelt Miquel Lurling, onderzoeker bij de leerstoelgroep Aquatische Ecologie en Waterkwaliteitsbeheer aan de universiteit van Wageningen. Hij deed onderzoek naar de bestrijding van blauwalg. Deze blauwalg drijft in de zomer als een groene drab op veel plaatsten in het water. De smurrie stinkt en is giftig voor zwemmers.
Blauwalg bestrijden? Beluchten en doorstromen!
In de loop der tijd is er een baaierd aan bestrijdingsmethoden ontwikkeld, waarvan de een nog exotischer aandoet dan de ander. Sommige gemeenten gooien speciaal geprepareerde modderballen in het water, anderen gebruiken bacteriën of gaan de algen met ultrasoon geluid te lijf.
Mede in opdracht van Rijkswaterstaat onderzocht de leerstoelgroep waarvan Lurling deel uitmaakt de meest gangbare anti-alg (met name blauwalg) methoden. De conclusie wordt door hem luid en duidelijk verwoord: de meeste methoden werken niet. ‘Wij hebben zowel op locatie als in het laboratorium gekeken naar de effecten. Vaak gebeurt er niets. Modderballen bijvoorbeeld maken pas verschil als je er bij wijze van spreken zoveel van in het water gooit dat de hele plas gedempt wordt. Dan ben je de blauwalg wel kwijt, ja.’
Ultrasoon
Het gebruik van ultrasoon geluid tegen blauwalg mag populair zijn onder gemeenten, volgens Lurling werkt het averechts en is het nog schadelijk ook. ‘Het geluid zou de cellen van de blauwalg opblazen, maar daar hebben wij niets van gezien. Dat gebeurt wel bij de watervlo, zodat een van de natuurlijke bestrijders van de blauwalg wordt uitgeschakeld. Zelfs voor zwemmers is het geluid niet ongevaarlijk.’
Maar wat helpt dan wel in de strijd tegen de blauwalg?
‘Dat varieert van plek tot plek. Baggeren kan helpen, evenals het zorgen voor een betere doorspoeling of beluchting. Maar ook dat werkt op den duur alleen als tegelijk het voedsel voor de blauwalg wordt teruggebracht.’
(bron: Binnenlands bestuur)